ΓΕΝΙΚΑ
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 15 ετών η Ελληνική υδατοκαλλιέργεια, αναπτύχτηκε και ανέδειξε την χώρα ως την μεγαλύτερη παραγωγό θαλασσινών ψαριών στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. 

Τα είδη που κυριαρχούν στην εθνική ιχθυοκαλλιεργητική  παραγωγή είναι η τσιπούρα και το λαβράκι (περίπου το 92% της παραγωγής), με την υπόλοιπη παραγωγή να αποτελείται κυρίως από Πέστροφα, Σολομός, Χέλι και Κυπρίνο. Ειδικότερα σε ότι αφορά τη τσιπούρα και το λαβράκι, η Ελλάδα παράγει το 60% της συνολικής παραγόμενης ποσότητας των ειδών αυτών μεταξύ των Ευρωπαϊκών και Μεσογειακών χωρών, εξάγοντας κυρίως, στην Ιταλία, στην Ισπανία, στην Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Σήμερα στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται περίπου 370 μονάδες υδατοκαλλιεργειών τσιπούρας, λαβρακιού και νέων ειδών οι οποίες ανήκουν σε περίπου 250 εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο χώρο των υδατοκαλλιεργειών.

Από αυτές οι μισές περίπου δραστηριοποιούνται σε νομούς που βρίσκονται κοντά σε μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα & Πάτρα)Ο Νομός Εύβοιας συγκεντρώνει το μεγαλύτερο αριθμό μονάδων που λειτουργούν και ακολουθείται από τους νομούς Δωδεκανήσου, Αιτωλοακαρνανίας, Φθιώτιδας, Θεσπρωτίας και Αττικής.

Συγχρόνως, ο κλάδος των ιχθυοκαλλιεργειών αποτελεί τη μοναδική, πολλές φορές, δραστηριότητα που αναπτύσσεται, σε μειονεκτικές, ακριτικές και ακατοίκητες περιοχές για τις οποίες συνήθως δεν υπάρχει κανένα άλλο επενδυτικό ενδιαφέρον, συμβάλλοντας έτσι στην οικονομική αναζωογόνηση και επαναδραστηριοποίηση της Ελληνικής υπαίθρου. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις αποτελούν οι μονάδες σε απόσταση αναπνοής από τα συνοριακά φυλάκια στη Θεσπρωτία ή οι ιχθυοκαλλιέργειες που είναι εγκατεστημένες σε άγονα νησιά και ακατοίκητες βραχονησίδες.